کارت حافظه سیلیکون پاور 64 گیگابایت مدل ELITE SDHC
کارت حافظه‌ی64 گیگابایتی «سیلیکون پاور» از کلاس 10 و دارای استاندارد سرعت UHS-I است.
نگهداری، تماشا و ثبت فایل‌های ویدیویی باکیفیت Full HD، تنها به ظرفیت بالا برای ذخیره‌سازی نیاز ندارد؛ بلکه کارت حافظهای که در نظر گرفته می‌شود، باید سازگاری ویژه‌ای برای این منظور داشته باشد.
مموری کارتهای کلاس 10 مناسب‌ترین ابزار برای این کار هستند. کارتهای این رده بدون هیچ‌گونه لگ یا توقف، فرمت Full HD و 3D را پشتیبانی می‌کنند. سرعت خواندن اطلاعات در این کارت، حداکثر 85 مگابایت بر ثانیه است. این سرعت در محدوده‌ی سرعت‌های بالا رده‌بندی می‌شود. این کارت با دستگاه‌هایی که پذیرنده‌ی کارتهای microSDHC و microSDXC هستند، سازگار است.
پرتو X، تغییرات دمایی بر عملکرد کارت حافظه‌ی سیلیکون پاور تاثیری نداشته و اطلاعات آن آسیبی نمی‌بیند. محدوده‌ی دمایی برای عملکرد بهینه‌ی این کارتها بین -40 تا +85 درجه‌ی سانتی‌گراد است. اگر گوشی یا تبلتتان دارای قابلیت ضبط فرمت Full HD است یا انتظار دارید اطلاعات روی کارت با سرعت بالایی پردازش شود، این کارت حافظه را در لیست خریدهایتان قرار دهید.
انواع کارت حافظه و استانداردها
هر دستگاهی با نوع خاصی از حافظه سازگاری دارد و نمی‌توان از مدل‌های دیگر روی آن استفاده کرد. این کارتها در نوع اتصال، تعداد پین‌های اتصال و حتی ابعاد با هم فرق می‌کنند و هر کدام برای نصب، به شیار (اسلات) مخصوص خود نیاز دارند.
به همین دلیل هنگام خرید memory card،یا همان رم موبایل باید دقیقا بدانید دستگاه‌تان از کدام مدل پشتیبانی می‌کند. برای مطلع شدن از مدل کارت حافظه‌ی مورد نیازتان باید به دفترچه‌ی راهنمای دستگاه مراجعه یا مدل دستگاه را در اینترنت جستجو کنید و ببینید به چه حافظهای برای آن نیاز دارید. سه نوع اصلی و پرکاربرد در دنیای کارتهای حافظه داریم که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم:
کارت حافظه‌ی SD (مخفف Secure Digital)
ممکن است با لوگوهای دیگری از قبیل SDHC یا SDXC هم مواجه شوید.
رایج‌ترین نوع مموری کارتها، مدل SD است که معمولا در دوربین‌های دیجیتال از آن استفاده می‌شود.
که در شکل و ظاهر با SD معمولی فرقی ندارند و استفاده از آنها تنها بیانگر این است
که کارت حافظه‌ی مورد نظر، ظرفیت زیادی دارد.
به عنوان مثال، شما هرگز یک کارت SD هشت گیگابایتی که لوگوی SDXC داشته باشد پیدا نمی‌کنید.
این نام‌گذاری از استانداردی که موسسه‌ی SDA تصویب کرده نشات می‌گیرد.
و مساله، تنها به قانون‌گذاری این موسسه برمی‌گردد. برای اینکه درک بهتری از این نام‌گذاری داشته باشید،
شرایط دریافت هر کدام از لوگوها را برایتان آورده‌ایم:
- نوع SD معمولی که مخفف Secure Digital است و از ۱ مگابایت تا ۲ گیگابایت تولید شده (چند مدل محدود تا ظرفیت ۴ گیگابایت هم با این استاندارد تولید شدند).
- نوع SDHC که مخفف Secure Digital High Capacity است و از ۲ گیگابایت تا ۳۲ گیگابایت تولید شده.
- نوع SDXC که مخفف Secure Digital Extended Capacity است و از ۳۲ گیگابایت تا ۲ ترابایت قابل تولید است.
- بعد از SD پرکاربردترین نوع کارتها مدل microSD است. معمولا بیشترین استفاده‌ی این کارت حافظه در موبایل‌ها است و کسانی که می‌خواهند ظرفیت داخلی موبایل خود را افزایش دهند، یک microSD می‌خرند.
- این مدل همان‌طور که از نامش برمی‌آید، مدل کوچک شده‌ی SD است و از همان استاندارد استفاده می‌کند.
- این نوع حافظه را می‌توان با استفاده از یک تبدیل ساده و ارزان، به سایز استاندارد SD تبدیل کرد. معمولا در بسته‌‌بندی microSD، تبدیل آن به SD را هم قرار می‌دهند. اما اگر مموری خریداری کردید که فاقد آداپتور بود، می‌توانید خودتان آن را با قیمت کمی تهیه کنید.در حد فاصل دو سایز SD و microSD، نوع سومی با عنوان miniSD هم داشتیم که قرار بود در موبایل‌ها استفاده شود. اما microSD توانست در سایز کوچک کارتهای حافظه، برنده‌ی بازی شود و به این شکل، miniSD به حاشیه رفت و کم‌کم از بازار حذف شد.
ظرفیت کارت حافظه
واحد اندازه‌گیری ظرفیت حافظه، گیگابایت است که به اختصار با عبارت GB نشان داده می‌شود. البته در بازارهای غیررسمی و در محاورات، به خلاصه‌ی این عبارت (گیگ) بسنده می‌کنند و به جای استفاده از کلمه‌ی گیگابایت، مثلا می‌گویند من یک مموری ۳۲ گیگ دارم. درست مثل فلش مموری‌ها و هاردهای اکسترنال، کارتهای حافظه هم در ظرفیت‌های مختلفی راهی بازار می‌شوند. منظورمان از ظرفیت، مقدار فضایی است که کارت حافظه در اختیارتان قرار می‌دهد.
خیلی‌ها بر این باور هستند که در هنگام خرید کارت حافظه، انتخاب ظرفیت بیشتر همیشه بهتر است. ولی واقعا نمی‌توان به این سادگی‌ها گفت همیشه انتخاب بیشترین ظرفیت، عاقلانه‌ترین کار ممکن است. جالب است بدانید که اکثر عکاس‌ها ترجیح می‌دهند به جای یک کارت حافظه با ظرفیت زیاد، دو کارت با ظرفیت کمتر تهیه کنند. زیرا در صورتی که یکی از حافظه‌‌ها به هر دلیلی خراب شود، محتویات دومی دست‌نخورده باقی می‌ماند.
اما اگر کارت حافظهای با ظرفیت بالا بسوزد، تقریبا همه‌ی اطلاعات از دست خواهد رفت. در سمت مقابل، عده‌ای هم هستند که یک کارت با ظرفیت زیاد را ترجیح می‌دهند. به عنوان مثال، آنهایی که عکاس ورزشی هستند و عکاسی پشت سرهم (Burst) انجام می‌دهند یا آنهایی که فیلم‌های بلند تهیه می‌کنند، ظرفیت بالا اولین اولویت‌شان است.
کارتهای حافظه معمولا در ظرفیت‌های مشخصی تولید می‌شوند و شما باید نزدیک‌ترین ظرفیت به نیاز خود را انتخاب کنید. اولا اینکه به غیر از حافظه‌ی یک گیگابایتی، تمام ظرفیت‌ها زوج هستند و مثلا نمی‌توانید یک کارت حافظه‌ی ۳۵ گیگابایتی پیدا کنید. دوما اینکه به غیر از ظرفیت جدید ۲۰۰ گیگابایتی، تمام ظرفیت‌ها توانی از عدد ۲ هستند. در خط زیر ، تمام ظرفیت‌های موجود در دنیای کارتهای حافظه را برایتان لیست کرده‌ایم:
۱GB | ۲GB | ۴GB | ۸GB | ۱۶GB | ۳۲GB | ۶۴GB | ۱۲۸GB | ۲۰۰GB | ۲۵۶GB | ۵۱۲GB
از میان تمام این ظرفیت‌ها، ۱۶ گیگابایت، ۳۲ گیگابایت و ۶۴ گیگابایت پرفروش‌ترین و پرطرفدارترین کارتهای حافظه هستند؛ چرا که هم قیمت قابل قبولی دارند و هم نیاز اکثر کاربران با این میزان حافظه برطرف می‌شود. اگر یک دوربین کامپکت دارید و هر چند وقت یک‌بار عکاسی می‌کنید، کارت حافظه‌ی ۱۶ گیگابایتی هم کارتان را راه می‌اندازد. اما اگر یک دوربین حرفه‌ای DSLR دارید و تمام عکس‌هایتان را در فرمت خام (RAW) ثبت می‌کنید، به کمتر از ۶۴ گیگابایت فکر نکنید.
اگر می‌خواهید کارت حافظهای با ظرفیت بیشتر از ۶۴ گیگابایت بخرید، ابتدا چک کنید که آیا دستگاه‌تان می‌تواند از این مقدار ظرفیت پشتیبانی کند یا خیر. معمولا در دفترچه‌ی راهنما یا جدول مشخصات محصولات به حداکثر ظرفیت حافظه‌ی پشتیبانی شده اشاره می‌شود. بیش از این مقدار، نمی‌توانید روی دستگاه‌تان حافظه نصب کنید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.