ظرفیت کارت حافظه

واحد اندازه‌گیری ظرفیت حافظه، گیگابایت است که به اختصار با عبارت GB نشان داده می‌شود. البته در بازارهای غیررسمی و در محاورات، به خلاصه‌ی این عبارت (گیگ) بسنده می‌کنند و به جای استفاده از کلمه‌ی گیگابایت، مثلا می‌گویند من یک کارت حافظه‌ی ۳۲ گیگ دارم. درست مثل فلش مموری‌ها و هاردهای اکسترنال، کارت‌های حافظه هم در ظرفیت‌های مختلفی راهی بازار می‌شوند. منظورمان از ظرفیت، مقدار فضایی است که کارت حافظه در اختیارتان قرار می‌دهد.

خیلی‌ها بر این باور هستند که در هنگام خرید کارت حافظه، انتخاب ظرفیت بیشتر همیشه بهتر است. ولی واقعا نمی‌توان به این سادگی‌ها گفت همیشه انتخاب بیشترین ظرفیت، عاقلانه‌ترین کار ممکن است. جالب است بدانید که اکثر عکاس‌ها ترجیح می‌دهند به جای یک کارت حافظه با ظرفیت زیاد، دو کارت با ظرفیت کمتر تهیه کنند. زیرا در صورتی که یکی از حافظه‌‌ها به هر دلیلی خراب شود، محتویات دومی دست‌نخورده باقی می‌ماند.

اما اگر کارت حافظه‌ا‌ی با ظرفیت بالا بسوزد، تقریبا همه‌ی اطلاعات‌ از دست خواهد رفت. در سمت مقابل، عده‌ای هم هستند که یک کارت با ظرفیت زیاد را ترجیح می‌دهند. به عنوان مثال، آنهایی که عکاس ورزشی هستند و عکاسی پشت سرهم (Burst) انجام می‌دهند یا آنهایی که فیلم‌های بلند تهیه می‌کنند، ظرفیت بالا اولین اولویت‌شان است.

ت‌های حافظه معمولا در ظرفیت‌های مشخصی تولید می‌شوند و شما باید نزدیک‌ترین ظرفیت به نیاز خود را انتخاب کنید. اولا اینکه به غیر از حافظه‌ی یک گیگابایتی، تمام ظرفیت‌ها زوج هستند و مثلا نمی‌توانید یک کارت حافظه‌ی ۳۵ گیگابایتی پیدا کنید. دوما اینکه به غیر از ظرفیت جدید ۲۰۰ گیگابایتی، تمام ظرفیت‌ها توانی از عدد ۲ هستند. در خط زیر ، تمام ظرفیت‌های موجود در دنیای کارت‌های حافظه را برایتان لیست کرده‌ایم:

۱GB | ۲GB | ۴GB | ۸GB | ۱۶GB | ۳۲GB | ۶۴GB | ۱۲۸GB | ۲۰۰GB | ۲۵۶GB | ۵۱۲GB

از میان تمام این ظرفیت‌ها، ۱۶ گیگابایت، ۳۲ گیگابایت و ۶۴ گیگابایت پرفروش‌ترین و پرطرفدارترین کارت‌های حافظه‌ هستند؛ چرا که هم قیمت قابل قبولی دارند و هم نیاز اکثر کاربران با این میزان حافظه برطرف می‌شود. اگر یک دوربین کامپکت دارید و هر چند وقت یک‌بار عکاسی می‌کنید، کارت حافظه‌ی ۱۶ گیگابایتی هم کارتان را راه می‌اندازد. اما اگر یک دوربین حرفه‌ای DSLR دارید و تمام عکس‌هایتان را در فرمت خام (RAW) ثبت می‌کنید، به کمتر از ۶۴ گیگابایت فکر نکنید.

اگر می‌خواهید کارت حافظه‌‌ای با ظرفیت بیشتر از ۶۴ گیگابایت بخرید، ابتدا چک کنید که آیا دستگاه‌تان می‌تواند از این مقدار ظرفیت پشتیبانی کند یا خیر. معمولا در دفترچه‌ی راهنما یا جدول مشخصات محصولات به حداکثر ظرفیت حافظه‌ی پشتیبانی شده اشاره می‌شود. بیش از این مقدار، نمی‌توانید روی دستگاه‌تان حافظه نصب کنید.

سرعت کارت حافظه

هنگام خرید کارت حافظه، علاوه بر توجه به ظرفیت باید به فاکتورهای دیگری هم دقت کرد. مساله‌ی مهمی به نام سرعت وجود دارد که تعیین می‌کند کارت حافظه با چه سرعتی می‌تواند داده‌ها را روی خود ذخیره یا جابجا کند. یعنی سرعت انتقال اطلاعات به کامپیوتر هم مهم است و باید به آن هم توجه داشت. اینجا است که مفاهیمی همچون سرعت نوشتن (Write) و خواندن (Read) مطرح می‌شوند.

این دو عدد بر حسب واحد مگابایت بر ثانیه (MB/S) بیان می‌شوند و هر چقدر بیشتر باشند، به معنی سریع‌تر بودن کارت حافظه هستند. به عنوان مثال، اهمیت سرعت نوشتن بیشتر را زمانی درک می‌کنید که دوربین‌تان چند ده شات پیاپی را بدون وقفه ذخیره می‌کند و سرعت خواندن هم هنگام انتقال عکس‌ها به کامپیوتر خود را نشان می‌دهد. برآیند قضیه این می‌شود که با انتخاب حافظه‌ای سریع‌تر، در وقت‌تان صرفه‌جویی خواهید کرد.

کلاس بندی

کیفیت عملکرد یک کارت حافظه از روی سرعت خواندن و نوشتن آن ارزیابی می‌شود؛ اما کمتر سازنده‌ای سرعت دقیق خواندن و نوشتن را در مورد محصولات خود ذکر می‌کند. آن اعدادی که اعلام می‌شوند هم اغلب قابل اعتماد نیستند و بیشتر جنبه‌ی تبلیغاتی دارند.

اما در عوض، اصطلاحات و نشان‌هایی روی کارت حک می‌شود تا بتوانید به حداقل سرعت‌ محصول پی ببرید؛ عبارت‌هایی مثل Class 2 یا Class 10 که در لوگوی آن، عدد پایانی‌ با یک دایره احاطه شده‌است. این اعداد مشخص می‌کنند حداقل سرعت نوشتن اطلاعات روی کارت حافظه چقدر است.

به عنوان مثال سرعت نوشتن روی کارت حافظه‌ای از کلاس ۱۰ تحت هیچ شرایطی از ۱۰ مگابایت بر ثانیه کمتر نخواهد شد. مشخص است که هر چه کلاس یک کارت بالاتر باشد، سرعت نوشتن آن بیشتر و قیمت‌اش هم بالاتر است. اما همه‌ی افراد به بالاترین کلاس نیاز ندارند. معمولا کسانی به کلاس‌های بالاتر نیاز پیدا می‌کنند که می‌خواهند با کیفیت بالا (بالاتر از HD) فیلمبرداری کنند و در این شرایط، سرعت نوشتن کارت حافظه به فاکتوری بسیار مهم تبدیل خواهد شد.

در مجموع باید بدانید که پنج کلاس اصلی برای کارت‌های حافظه داریم که به ترتیب کلاس ۲، کلاس ۴، کلاس ۶، کلاس ۸ و کلاس ۱۰ را شامل می‌شوند. معمولا برای کاربران عادی، یک حافظه از کلاس ۴ یا ۶ مناسب‌ترین انتخاب است.

استاندارد UHS

کارت‌های حافظه‌ی SDHC و SDXC استاندارد دیگری به اسم UHS (مخفف Ultra High Speed) دارند که سرعت باس رابط بیشتری را ارائه می‌دهد. تا کنون سه شماره از این استاندارد ارائه شده است. UHS-I بیشترین فراوانی را در بازار کارت حافظه دارد و از آنجا که UHS-III بیش از حد جدید است، هنوز نمونه‌ی قابل خریدی ندارد. به همین دلیل ما فقط در مورد دو شماره‌ی اول صحبت می‌کنیم.

در استاندارد UHS-I حداکثر سرعت قابل دستیابی به صورت اسمی ۱۰۴ مگابایت بر ثانیه است که با احتساب تلفات و پرتی‌ها، می‌توانید روی عددی بین ۸۰ تا ۹۵ مگابایت بر ثانیه حساب باز کنید. در استاندارد UHS-II حداکثر سرعت انتقال به ۳۱۲ مگابایت بر ثانیه رسیده است.

این عدد هم در حالت اسمی است و در دنیای واقعی می‌توان به حداکثر سرعت ۲۵۰ تا ۲۸۰ مگابایت بر ثانیه دست یافت. برای استفاده از کارت‌هایی که دارای فناوری UHS-II هستند، باید حتما دستگاه‌تان هم از این فناوری پشتیبانی کند. چرا که در UHS-II شاهد استفاده از یک ردیف پین اتصالی بیشتر نسبت به UHS-I هستیم. البته این فناوری از نسل قبلی خود پشتیبانی می‌کند و می‌توانید از UHS-II روی UHS-I استفاده کنید؛ اما سرعتی که به آن دست پیدا می‌کنید، در حد UHS-I است.

برای استانداردهای UHS چند کلاس تعریف شده‌است که معادل کلاس‌های معمولی (کلاس ۲ تا ۱۰) هستند و حداقلی از سرعت نوشتن را تضمین می‌کنند. این کلاس‌ها با یک U انگلیسی نشان داده می‌شود و عددی هم درون انحنای U قرار می‌گیرد. در حال حاضر دو کلاس U1 و U3 را در اختیار داریم که با دیدن اولی می‌توانید حداقل روی سرعت ۱۰ مگابایت بر ثانیه حساب باز کنید دومی، حداقل سرعت ۳۰ مگابایت بر ثانیه را تضمین می‌کند.

مدل U3 به دلیل سرعت بالاتری که دارد، برای ضبط ویدئو در رزولوشن ۴K مناسب است. توجه داشته باشید که اگر کارت حافظه‌ای با کلاس پایین تهیه کنید و بخواهید مثلا روی آن ویدئوی ۴K ضبط کنید، دوربین‌تان پس از مدتی ضبط ویدئو را قطع خواهد کرد؛ چرا که میزان اطلاعات در حال نوشته شدن بیشتر از ظرفیت پذیرش کارت حافظه است و دوربین برای حفظ امنیت این کار را انجام می‌دهد.

حالا اگر کارت حافظه‌ای داشتیم که UHS-I U3 بود و لوگوی کلاس ۱۰ هم رویش حک شده بود، تکلیف چیست؟ دقت داشته‌باشید که کارت‌های حافظه‌ی دارای استاندارد UHS، باس به مراتب سریع‌تری در مقایسه با سایر حافظه‌ها دارند. اگر دستگاهی که حافظه را روی آن نصب می‌کنید از باس UHS پشتیبانی کند، حداقل سرعت دریافتی ۳۰ مگابایت بر ثانیه خواهد بود. اما اگر از UHS پشتیبانی نکند، یک حافظه‌ی کلاس ۱۰ معمولی خواهید داشت و نمی‌توانید از حداکثر سرعت حافظه استفاده کنید.

سایر موارد مربوط به سرعت

نکته‌ای هم درباره‌ی کارت‌های حافظه‌ی CF و کلاس‌بندی سرعت در آنها بگوییم. در این کارت‌ها از کلاس UDMA استفاده می‌شود. به عنوان مثال آخرین کلاس این کارت‌ها UDMA 7 است که در آن سرعت انتقال حداکثری ۱۶۷ مگابایت بر ثانیه است. در نسخه‌ی قبلی این استاندارد با نام UDMA 6 حداکثر سرعت انتقال ۱۳۳ مگابایت بر ثانیه بود.

در اسم برخی از کارت‌های حافظه، عددی کنار یک X بزرگ نوشته می‌شود که ممکن است برای خیلی‌ها سوال‌برانگیز بوده باشد. این عدد می‌تواند به سرعت، حداکثر سرعت نوشتن یک کارت حافظه را در اختیار شما قرار دهد.هر X معادل با ۱۵۰ کیلوبایت بر ثانیه است و وقتی عدد کناری را در این مقدار ضرب کنید، به حداکثر سرعت قابل دستیابی توسط کارت حافظه دست خواهید یافت.

جمع‌بندی

یادتان باشد برای خرید یک کارت حافظه‌ی خوب، باید به فاکتورهایی از قبیل کلاس سرعت، مقدار ظرفیت و ابعاد خود کارت حافظه دقت کنید. در نظر داشته باشید که دستگاه‌تان از چه مقدار حافظه‌ای پشتیبانی می‌کند و در نهایت به این دقت کنید که سطح نیاز خودتان چقدر است. همه‌ی اینها را که کنار هم بگذارید، به بهترین کارت حافظه‌ برای خودتان دست خواهید یافت.